-
1 wyzywać od kogoś
= wymyślać od kogoś -
2 wymyślać od kogoś
= wyzywać od kogoś руга́ть, обзыва́ть ке́м-л. -
3 od
предл.• в• из• из-за• об• обо• от• при• про• с* * *(ode) предлог. с Р. 1. от odejść od okna отойти от окна;list od koleżanki письмо от подруги; głowa boli od hałasu голова болит от шума; kołnierz od palta воротник от пальто; 2. от; с(о); уже; od jutra с завтрашнего дня; od rana do wieczora c утра до вечера; od tygodnia (roku) уже неделю (год); dwa metry ode mnie в двух метрах от меня; wiatr od gór ветер с гор; 3. за; с; płaca od sztuki оплата за штуку; po dwa złotych od głowy по два злотых с человека; 4. разг. по; иногда не переводится; specjalista od czegoś специалист по чему-л.; pani od polskiego учительница польского языка; 5. при сравн, ст. прил. и нареч. чаще не переводится; wyższy ode mnie выше меня; jest nie gorszy od innych он не хуже других; ● od dołu снизу; od góry сверху; od stóp do głów с головы до пят; wymyślać, wyzywać od kogoś ругать, обзывать кем-л.; ktoś jest od tego, aby (żeby)... разг. на то здесь кто-л., чтобы...* * *предлог с Р1) отodejść od okna — отойти́ от окна́
list od koleżanki — письмо́ от подру́ги
głowa boli od hałasu — голова́ боли́т от шу́ма
kołnierz od palta — воротни́к от пальто́
2) от; с(о); уже́od jutra — с за́втрашнего дня
od rana do wieczora — с утра́ до ве́чера
od tygodnia (roku) — уже́ неде́лю ( год)
dwa metry ode mnie — в двух ме́трах от меня́
wiatr od gór — ве́тер с гор
3) за; сpłaca od sztuki — опла́та за шту́ку
po dwa złotych od głowy — по два зло́тых с челове́ка
4) разг. по; иногда не переводитсяspecjalista od czegoś — специали́ст по чему́-л.
pani od polskiego — учи́тельница по́льского языка́
5) при сравн. ст. прил. и нареч. чаще не переводитсяwyższy ode mnie — вы́ше меня́
jest nie gorszy od innych — он не ху́же други́х
•- od dołu- od góry- wyzywać od kogoś
- ktoś jest od tego, aby…
- ktoś jest od tego, żeby…
См. также в других словарях:
wyzywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzywaćam, wyzywaća, wyzywaćają, wyzywaćany {{/stl 8}}– wyzwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyzywaćzwę, wyzywaćzwie, wyzywaćzwij, wyzywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać – wyzwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na udeptaną ziemię {{/stl 13}}{{stl 7}} dawniej: wyzywać kogoś na pojedynek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać — los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego interesowały… … Słownik frazeologiczny
wyzwać — Wyzywać los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego… … Słownik frazeologiczny
wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś … Słownik języka polskiego
udeptać — przestarz. Walczyć z kimś na udeptanej ziemi; wyzywać kogoś na udeptaną ziemię «pojedynkować się, walczyć z kimś, wyzywać kogoś na pojedynek»: Może to sekundanci, co przyszli, aby go wyzwać na udeptaną ziemię? K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
